Μια είδηση που προκάλεσε ερωτήματα είναι η σημερινή του Reuters για μια πρόταση της Κομισιόν που λέει οτι η εγγύηση καταθέσεων θα εφαρμοστεί σταδιακά, στην αρχή με δάνεια προς τους καταθέτες και αργότερα, όταν όλες οι Ευρωπαικές τράπεζες βελτιώσουν τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας τους, θα καλύπτονται και οι απώλειες των καταθετών. Δεδομένου οτι όλοι θεωρούμε σήμερα πως οι καταθέσεις μας είναι εγγυημένες, μας δημιουργήθηκε η απορία, τι τρέχει με τις εγγυήσεις καταθέσεων.
Το Reporter ζήτησε διευκρινίσεις από την Τράπεζα της Ελλάδος και έμαθε τα εξής:
Καταρχήν, απαγορεύεται από Ευρωπαικό νόμο, να γίνει κούρεμα σε καταθέσεις μικρότερες των 100.000 Ευρώ. Γνωστό αυτό.
Όμως τι γίνεται αν πτωχεύσει μια τράπεζα;
Οι καταθέσεις σε αυτή την περίτωση είναι εγγυημένες από το Σύστημα Εγγύησης Καταθέσεων και συγκεκριμένα από το ταμείο ΤΕΚΕ. Το ΤΕΚΕ όμως, είναι εθνικό ταμείο και τα κεφάλαια του προέρχονται από τις εισφορές των μελών του που είναι οι ελληνικές τράπεζες. Δεν έχει και πολλά λεφτά δηλαδή το
ελληνικό ταμείο. Και αν δεν έχει, δεν δίνει. Οι ελληνικές καταθέσεις δεν είναι εγγυημένες από την Ευρώπη, μόνο από την Ελλάδα. Και αν πτωχεύσουν δυο ή τρείς συστημικές τράπεζες ή όλο το τραπεζικό σύστημα, κανένα εθνικό ταμείο εγγύησης καταθέσεων δεν μπορεί να καλύψει τη ζημιά, ούτε στην Ελλάδα,ούτε στο εξωτερικό.
ελληνικό ταμείο. Και αν δεν έχει, δεν δίνει. Οι ελληνικές καταθέσεις δεν είναι εγγυημένες από την Ευρώπη, μόνο από την Ελλάδα. Και αν πτωχεύσουν δυο ή τρείς συστημικές τράπεζες ή όλο το τραπεζικό σύστημα, κανένα εθνικό ταμείο εγγύησης καταθέσεων δεν μπορεί να καλύψει τη ζημιά, ούτε στην Ελλάδα,ούτε στο εξωτερικό.
Για τον λόγο αυτό η Κομισιόν προτείνει τη δημιουργία ενός Πανευρωπαικού Συστήματος Εγγύησης Καταθέσεων το οποίο μάλιστα να χρηματοδοτείται με δάνεια από τον ESM.
Σε αυτή την πρόταση αντιδρούσε έως τώρα η Γερμανία η οποία ανησυχεί διότι ενδέχεται να κληθεί να πληρώσει καταθέσεις άλλων χωρών, κυρίως της Ιταλίας, της οποίας τις τράπεζες θεωρεί επικίνδυνες.
Με την αποχώρηση Σόιμπλε, η Κομισιόν επαναφέρει την πρόταση ελπίζοντας οτι ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας θα τη δεχτεί. Δεν είναι καθόλο βέβαιον όμως αυτό.
Εν πάση περιπτώσει, η ουσία είναι να γνωρίζει ο μικροκαταθέτης, ποός εγγυάται τις καταθέσεις του σε περίπτωση κατάρρευσης συστημικής τράπεζας ή ολόκληρου τραπεζικού συστήματος. Προς το παρόν η χώρα στην οποία βρίσκεται η τράπεζα που καταρρέει και όχι το Ευρωπαικό τραπεζικό σύστημα. Αν η χώρα έχει λεφτά, καλύπτει τις ζημιές, αν δεν έχει δεν τις καλύπτει.
